Tasting notes Ruben Luyten - WhiskyNotes: Score 90/100

The first one comes from Cognac Bertrand, a house that goes back to 1731 and based in the heart of Petite Champagne. In the 1960s Raymond Bertrand set aside a lot of cognacs which showed a lot of potential. This lot was Ugni Blanc, distilled ‘sur lies’ in small, wood fired stills of 8 hectolitres before being aged in fûts roux. From different barrels in this batch they assemble their own top-of-the-range ‘Héritage’ bottlings, but Pieter was able to select one single cask. It has a minimum age of 50 years.

Nose: great rancio style, with stewed fruits (apricots, ripe damsons) as well as pipe tobacco, honey and a bit of polished oak. Lovely waxy notes with some pastry sweetness. It’s a rather complex profile, later there’s also sweet Earl Grey tea, pink grapefruit peels and dried wildflowers, with a whiff of natural caramel.

Mouth: minty and spicy at first, still with this dark toffee note and a milk chocolate note before it bursts open and shows its fruity core. Oranges, apricots, yellow plums and sweet berries, in quite a jammy way. Some peppered raisins, cedar wood and herbal honey. Hints of sweet tobacco leaves. It also shows a grassy side before it starts to fade.

Finish: long, still fruity, now with grassy notes, caramelized nuts and menthol.

This one shows a great interaction of bright rancio fruits and darker, more robust spicy notes (because of the higher ABV perhaps). In general I’m not a fan of caramelized flavours but here it’s a real asset.

Tasting notes Marc Dermul - WhivieBlog: Score 91/100

Klasbak

Al sinds 1731 is de familie Bertrand actief in de Petite Champagne. De windmolen van Bel’Air, prominent aanwezig in het logo van deze cognac, is de laatste van de stad Reaux en wordt omgeven door de wijngaarden van het huis. Pieter Knapen, de sterke man achter Malternative Belgium, selecteerde een vat dat al in de 1960s aan de kant werd gelegd en normaal gezien gebruikt wordt voor de assemblage van Bertrand’s Héritage bottelingen. We kunnen er maar om juichen, zou ik zeggen. Een cognac van minstens 50 jaar oud, dat proef je niet alle dagen, toch?

Boem! Pats! Paukenslag! Ik steek mijn neus nog maar in het glas en ik ben al door de knieën gegaan. Geweldig complexe en waxy neus op gestoofde abrikozen en Tunesische pruimenconfituur, appelcake met chocoladeschaafsel en pruimtabak. Rancio zoals het hoort. Je ruikt het vat! Maar wie denk dat dit betekent dat hij droog is, komt bedrogen uit. Lekker zoet, stoffig en old school. Zalig.

Hij streelt de tong met een verrassend frisse toets van munt alvorens het fruit explodeert. Denk appelsien, abrikozen, Reine Claude, pompelmoes en een karrenvracht aan rode bessen. De pruimtabak keert weer, ondersteund door een handjevol kruiden met wat peper op kop. De sterkte is nagenoeg perfect.

De afdronk is hemels. Lang, warm, kruidig en zoet, maar met een complexiteit waar je stil van wordt. Dit is Genieten met hoofdletter.

Amai, mijn klak, wat een klasbak van een cognac (ik begin er van te rijmen)! Een flesje van deze 50-jarige cognac kan de jouwe zijn voor 235 EUR. Heb je nog plek onder je kerstboom? Vul maar op! Met dank aan Pieter voor het gulle sample.

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-11-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).