Proefnotite van Mark Dermul (www.whivie.be) 

Kijk, dat is nou precies waarom ik Bert – in alle kameraadschap, welteverstaan – Zotte Bert noem. Hoe tongue-in-cheek is het niet om deze malt Asta Ila te noemen en dan op je label te zetten ‘Distilled at an Islay Distillery’. Hier hoeft geen tekening bij, natuurlijk. Mijn favoriete Ileach en dan bovendien nog op een sherryvat én op vatsterkte. Ik denk dat ik al weet wat mijn volgende aankoop gaat zijn.

Mamma mia, daar gaan we! Uitstekende neus op teer, sigaren, ajuinsoep (gene zever!) en linoleum, aangevuld met vanille, appels en walnoten. Een hint van zeelucht en stokvis, kelp en rauwe mosselen met een druppel citroensap op. Uitstekend (ja, Mark, dat zei je al)!

Olieachtige body en de sterkte is nagenoeg perfect. Gepofte, tamme kastanjes besprenkeld met brak water, olijven, pruimtabak en wat karamel om de boel toch wat zoet te houden. De rook is subtiel en zal dat blijven. Gaat op geen enkel moment domineren, maar is een constante op de achtergrond. Zalig, echt.

In de finish, die lekker lang nazindert, komt de ajuinsoep even terug piepen terwijl een lekkere barbecuesaus het laatste woord krijgt.

Op excellence staat geen leeftijd. Dit spul is amper 12, maar wat een malt! Niet eens 120 EUR? Voor mij twee graag!

88/100