Peathia 2021 - 2025 Single Cask for Whiskyfestival Delft 50cl

Deze bijzondere botteling markeert een historisch moment voor Peathia-liefhebbers. Dit is namelijk de eerste Single Cask Whisky van Peathia die de leeftijd van drie jaar heeft bereikt en daarmee officieel als Single Malt Whisky wordt erkend. Extra speciaal is dat Peathia niet langer wordt gedistilleerd bij de Bruges Whisky Company, wat deze uitgave tot een zeldzaam en uniek collector’s item maakt. Met slechts 90 flessen beschikbaar, is deze Single Cask een exclusieve kans om de karaktervolle erfenis van Peathia te ervaren.

Proefnotitie

Geur

Een elegante turfrook stijgt direct op, met verfijnde tonen van kampvuurhout. Subtiele accenten van zoete vanille, gestoofde peren en een vleugje citrus brengen een aangename balans en diepgang. Jong, maar perfect in balans. De turf is aanwezig, maar heeft zeker niet de overhand, eerder een lichte ondertoon.

Smaak

Vol en uitgesproken, met een fijne rokerigheid die zich vermengt met tonen van lichte chocolade, krentjes en rozijnen. Hints van zwarte peper en nootmuscaat zorgen voor een krachtige ondertoon, terwijl zachte honing en eikenhout de complexiteit afronden.

Afdronk

Lang en verwarmend, waarbij het turf een mooie hint van karamel en geroosterde noten accentueert. Een vleugje zeezout zorgt voor een elegante en gelaagde afsluiting.

Extra informatie

Op het etiket ziet u de Delftse Turftonsters voor de skyline van Brugge.

De Delftse turftonsters waren vrouwen die in de 17e en 18e eeuw in Delft werkten als dragers van turf, een belangrijke brandstof in die tijd. Ze speelden een cruciale rol in de energievoorziening van de stad, aangezien turf destijds een veelgebruikte brandstof was voor huishoudens, brouwerijen, bakkerijen en andere ambachten.

Wat deden de turftonsters?

Turftonsters droegen zware manden of korven vol turf op hun rug of in kruiwagens, vaak van schepen naar opslagplaatsen of direct naar klanten. De turf werd per schip aangevoerd uit veengebieden zoals die rond Gouda en de Alblasserwaard. Vervolgens werd het overgeladen op karren of direct door de turftonsters vervoerd naar de huishoudens en bedrijven in Delft.

Zwaar werk en een apart gilde

Het beroep van turftonster was fysiek zwaar en werd meestal door vrouwen uitgevoerd. Ze waren vaak georganiseerd in een soort los samenwerkingsverband of gilde, hoewel het geen officieel erkend ambacht was zoals bij andere beroepsgroepen in Delft. De vrouwen stonden bekend om hun harde werk en werden soms ook als volksfiguren gezien, met een eigen taalgebruik en omgangsvormen.

Economische en sociale rol

De turftonsters waren een onmisbare schakel in de stedelijke economie van Delft. Ze zorgden ervoor dat de stad warm bleef en dat ambachtslieden en bedrijven konden blijven draaien. Tegelijkertijd behoorden ze tot de arbeidersklasse en leefden ze meestal in eenvoudige omstandigheden.

Turftonsters en de stad Delft

Delft had in de 17e eeuw een bloeiende economie, mede dankzij de aanwezigheid van de VOC en de Delftse aardewerkindustrie. Turf was een essentiële brandstof voor de ovens waarin Delfts blauw werd gebakken en voor de verwarmingssystemen in de stad. De turftonsters droegen bij aan het soepele functioneren van deze industrieën.

Verdwijnen van het beroep

Met de opkomst van steenkool en andere energiebronnen in de 19e eeuw werd turf steeds minder gebruikt, en daarmee verdween ook het beroep van turftonster. Vandaag de dag zijn er nog verwijzingen naar deze vrouwen in de geschiedenis van Delft, en hun werk vormt een interessant onderdeel van het erfgoed van de stad.